Każdy dzień jest darem…
Każdy dzień, w którym oddychamy pełnią doznań, cieszymy oczy płomieniem z trzaskających polan w kominku, karmimy zwierzęta przychodzące na próg domu, odpowiadamy ukłonem na pozdrowienia sąsiadów, dzielimy się sobą z potrzebującymi tymi jakościami, co w nas najlepsze…
Każdy poranek napawa nadzieją…
Każdy poranek z aromatem kawy, z łaszącym się kotem czy psem patrzącym w oczy rozumnymi ślepiami, z hałaśliwymi bitwami ogrodowych czy miejskich ptaków, z szumem porannego wiatru pieszczącego gałęzie drzew, z kroplistą kurtyną deszczu czy wirującymi płatkami śniegu… zapowiadający niezwykłość dnia, tak, tak, niezwykłość…
Każdy wieczór zapowiada spokój…
Każdy wieczór spędzony z bliskimi na rozmowach, rodzinnych opowieściach lub w milczeniu, wypełniony śmiechem lub zadumą, czy wspólnym biesiadowaniem, z przyjaznymi dłońmi ukochanej osoby niestrudzenie wygładzającymi niesforne zmarszczki dnia…
Każda noc przynosi ulgę…
Każda noc, spowita w sen – łącze z boską mocą, i która z czerni spoczynku spokojnie zamieni się w ranek, w którym otworzymy oczy i przyjmiemy z radością, że nic się drastycznie nie zmieniło, nikogo nie ubyło…
Stary Rok odchodzi przygarbionym Grudniem, zwalniając kamień w Kole Roku dla Stycznia. Już jutro usłyszymy stukot jego laski, gdy zbliży się do ognia, a o północy rozgrzeje zziębnięte dłonie przy wesołych płomieniach Nowego.
Wraz ze zmianą miejsc w Kole Roku nachodzą nas refleksje i podsumowanie własnych działań. I śmiało mogę powiedzieć, że rok 2019 łaskawie się ze mną obszedł. Czy dlatego, żem wiedźma? Nie wiem, nie wiem. Wiem jedno, marzyłam mocno i radośnie, a ludzie i zdarzenia, które przyciągałam tym śnieniem i ukierunkowanym działaniem po prostu pomagali budować podwaliny pod to, co się dopiero wydarzy w 2020. A będzie się działo wiele…
Życzę Wam moi czytelnicy, znajomi i przyjaciele by się Wam darzyło szczodrze w Nowym Roku – kto marzy i działa – temu się spełnia, a wszechświat wspomaga starania.
Na ten rok dedykuję wam wiersz, życząc by każdy z was wyzwolił w sobie pasję działania, potrzebę realizacji, twórczą iskrę i nieskrępowaną niczym siłę marzeń. Siłę, która poniesie was w inny wymiar postrzegania rzeczywistości, gdzie małe rzeczy cieszą i wzruszają, a każde życie jest tak samo ważne i godne cieszenia się, póki trwa. Agape…
Dotknę cię…
pragnieniem
niejednego gestu
z pasją przyjmiesz
każdy kształt
pociągnięcia pędzla
mojej dłoni
wezmę to
co zechcesz dać
za każdym razem
grzesząc
bez wstydu
jesteś
moim oddechem
zachłystuję się
wspólnym „razem”
nie wiedząc
kiedy zaczerpnę
kolejną dawkę
czułości
nie zawsze
będę blisko
lecz wspomnieniem
rozplotę tkaninę
kolejnych snów
© Katarzyna Georgiou
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz