Klucz
Cienką strużką, nicią czasu, pajęczą tkaniną
niewidzialna, lecz jakże obecna
roztacza się kraina nieskończonej wyobraźni.
Skrywana między bytem i niebytem,
utkana z marzeń i konieczności,
zawieszona jak gwiazdy na kanwie nieboskłonu
rozkwita tylko w rozbudzonej duszy.
Wkroczyć w nią można tylko w jeden sposób -
otwierając portal synchronicznym kluczem:
dziecięcej ciekawości,
dojrzałej wrażliwości,
akceptacji inności,
poznawczej dociekliwości,
spojrzeniem serca.
© Katarzyna Georgiou
Wchodzę do Twojej krainy!..barw, ciepła, marzeń i miłości!....przydziel mi w nim miejsce ...Coś, co rodzi się z wyobraźni, może odmienić moją rzeczywistość....!
OdpowiedzUsuńWitaj i rozgość się :) Mój dom otwarty dla marzycieli. Wieczorności.
OdpowiedzUsuńTa kraina rzeczywiście pobudza wyobraźnię. Skalny Kwiecie, z rosnącą radością odkrywam więź, więź ukochania świata i więź wyobraźni, która opisuje świat słowami wdzięczności. To więź między Tobą, a mną.
OdpowiedzUsuńPS - we wczorajszej medytacji też Cię trochę wyściskał wzruszony Lew... ;-)
Rozgoszczę się w Twojej Krainie ....
OdpowiedzUsuńDziękuję niezmiernie za to miejsce w Twym domu!
...Lwie...pomedytuj i za mnie;)