"Tak to już jest, że gdy cykl roku zbliża się ku końcowi, nadchodzą refleksje podsumowujące kolejny mijający rok. Nie pomaga ucieczka w świat nieskończonej wyobraźni i duchowej krainy łagodności, gdzie skrywamy się przed brutalnością zewnętrznego świata i otaczających nas zjawisk, na które nie mamy w sobie zgody. W którymś momencie dopada nas egzystencjalny blues, swoista konfrontacja z rzeczywistością i wówczas podejmujemy próby wołania o prawdę – przypomnienia czym jest człowieczeństwo w dobie moralnego niepokoju. Wszystkie wzruszenia, jakich dostarcza nam piękno natury, mogą niebawem zniknąć w powodzi beznadziei i bezmyślności działań decydentów, a naszym dzieciom pozostanie już tylko bajanie…
Uniwersalny przekaz naszych przodków*, iż „Ziemia nie należy do nas, tylko do naszych nienarodzonych dzieci”, wraz z przypomnieniem, że „w naszej dzierżawie mamy ją tak użytkować, by przekazać ją następnym pokoleniom w lepszym stanie, niż otrzymaliśmy od naszych rodziców”, będzie tylko pustym frazesem.
Stoimy u Bramy Jutra. Po jednej stronie stary świat, gdzie wyścig sfory ku zagładzie trwa. Po drugiej zaś świat nowy, dom ludzi świadomych, gdzie współpraca na rzecz pokojowego współistnienia jest normalnością… czasami".
Modlitwa czarownicy
Magio codziennego życia
skrzydeł dodawaj
chroń dziecko we mnie
bym nigdy nie zagubiła radości
a spontaniczność codziennym gościem była
magio wieczorów tajemnych
wizje roztaczaj
baśniowy świat duszy otwieraj
bym z miłością patrzyła
w przyszłość dni niespełnionych
magio serca ludzkiego
otwieraj głębie przepastne
odkrywaj uczucia ulotnych chwil
bym dając dzieliła się magnetyczną siłą
przemierzonych szczęśliwych mil
(C) Katarzyna Georgiou
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz