Czytelnik smakujący pisane przez Katarzynę Georgiou wiersze i teksty prozą (bo i takie w tomiku znajdzie), siedzący nawet w bloku w centrum zatłoczonego miasta, nieopacznie ląduje w leśnej głuszy, gdzie ważne są kropki na kapeluszach grzybów, mech muskający nagie stopy, śpiew ptaków i dogorywające ognisko z jesiennych gałęzi. Ten świat jest, często nawet nieuzmysłowionym, marzeniem pędzących donikąd ludzi-trybików w machinie współczesnej zmaterializowanej rzeczywistości.
Teksty zawarte w tomiku stanowią przekaz ciepła i miłości, afirmację piękna przyrody nas otaczającej, zachęcając nas do życia pełnią doznań. Wnikając w głąb tych opowieści, zaczynamy żyć w zgodzie z naturą w rytmie wyznaczonym porami roku. Wiersze i proza pani Katarzyny skłaniają do zastanowienia się nad zmianą, która wydaje się wręcz konieczną, a której doznała sama Autorka. Zwierzyła się z tego w wywiadzie udzielonym portalowi literackiemu Sztukater.pl: Moimi kluczami umożliwiającymi otwarcie bramy do świata duchowości są: otwartość na odmienność, dążenie do poznania siebie przede wszystkim, danie sobie prawa do marzeń i podróży po Krainie Wyobraźni, akceptacja tego, że poza naszym światem istnieją jeszcze inne, równoległe przestrzenie i byty ofiarujące zdobywanie doświadczeń. Ważne było też przebudzenie się z letargu wywołanego manipulacją systemowo-społeczną i zrozumienie, iż poszanowanie wszelkiego życia, działania na rzecz zachowania człowieczeństwa, pokora w stosunku do żywiołów i niezmiennych praw Matki Natury to elementy doprowadzające do pokojowego współistnienia i porozumienia.
We wrocławskim Klubie Muzyki i Literatury 19 listopada 2013 roku mieliśmy niewątpliwą przyjemność wstąpienia do leśnego świata Katarzyny Georgiou. Współudział w prezentacji tekstów miał redaktor tomiku Kazimierz Burnat, wiceprzewodniczący Oddziału Wrocławskiego Związku Literatów Polskich. Oprawę muzyczną zapewnił prezentujący miniatury fortepianowe Jeremi Balcar, a z gitarą pojawiła się poetka i aktorka Beata Sielicka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz