Moja babcia jest wspaniała –
młoda, piękna, doskonała!
Suknie nosi i korale,
klipsy, szpilki – to detale.
Zawsze do mnie uśmiechnięta –
choć jest pracą wciąż zajęta.
I cukierki w szafkach chowa –
oto babcia superowa!
A w weekendy, gdy mnie gości,
nigdy na mnie się nie złości.
Obiad zawsze ma bombowy –
wielki torcik orzechowy!
Kocham moją babcię szczerze,
choć nie jeździ na rowerze.
Wielu innych zalet pełna –
taka babcia to jest perła!
Dziadek obieżyświat
To mój dziadek z brodą siwą,
w czapce z daszkiem no i w dżinsach,
że na rower zawsze wsiada,
więc nie będzie gnał w legginsach.
Rower zaś ma fantastyczny –
z przerzutkami, resorami;
pojazd swój wciąż pielęgnuje
konserwując go smarami.
Na wycieczki ciągle jeździ
ten szalony rowerzysta,
i zakątki piękne zwiedza –
taki z niego obieżyświat!
Dobrana para
B i D – te duże literki dwie
tworzą przepięknie dobraną parę.
W Babcię i Dziadka się zamieniły
w trakcie rysunku – czy dacie wiarę?
Dobrze, że ten mój szary ołówek
zaczarowane tworzy obrazy,
w prezencie bowiem portrety owe
dziadkom zaniosę, śmiechem obdarzę.
Kocham was szczerze, dziadkowie mili,
cieszę się z każdej rodzinnej chwili.
Jak pozwolicie, następnym razem
przyjdę z olejnym farbohomazem.
© Katarzyna Georgiou
Z tomiku „Dziecięcy Świat – wiersze dla Smyków z wyobraźnią”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz